Adil Fraihi

~ Schrijven met humor (en MS)

Adil Fraihi

Maandelijks Archief: april 2015

Medicatie tussen haar benen

30 donderdag apr 2015

Posted by Adil F. in Uncategorized

≈ Een reactie plaatsen

Soms vertelt ze me hele rare dingen waarnaar ik zelfs niet vroeg of waarvoor geen aanleiding was. Toch luister ik dan naar haar omdat haar ogen passie verraden en laat dat nu net het belangrijkste zijn in mijn pietluttig leven: hartstocht, gedrevenheid en vuur! Ik weet dus telkens waarom ze me boeit. Ook wanneer ze overdrijft…

We slapen vannacht in één bed en daarom alleen al kan er niet echt gepraat worden over rusten. Niet dat we zodanig veel standjes uitproberen dat er geen sprake meer kan zijn van ‘vrijen’ omdat de aandacht bijna uitsluitend gaat naar techniek en acrobatie. Nee, zonder al teveel moeite te moeten doen – ik blijf fan van de basismissionarishouding, hoewel ik me vaak en graag waag aan een standje waarbij zij eigenlijk al het werk doet – ben ik er haast zeker van dat ik enorm veel calorieën kwijtspeel. Nogal logisch dat daarbij lichaamssappen worden uitgewisseld die echt meer dan aangenaam zijn. Meer nog, haar vaginaal vocht zou als peperduur parfum of crème moeten verkocht worden…

Bij de seksuele opwinding waar ik dan voor zorg, scheidt ook haar lichaam een kleurloos goedje uit dat onder meer een penetratie gemakkelijker maakt. Het bestaat onder meer uit water en…PYRIDINE!!!!!!!!! Elke dag slik ik 3 capsules 4-aminoPYRIDINE. Dus zonder dat ik het wist, versterkte ik bij orale seks de hele tijd m’n lichaam dat te maken heeft met multiple sclerose. Ik ben dus niet alleen blij maar ben er zeker van dat m’n arts het ook is hoewel hij het nooit zei. En u?

Adil Fraihi

TOSHIBA - WIN_20150326_200933

Ook in mijn hoofd zijn anderen de hel

13 maandag apr 2015

Posted by Adil F. in Uncategorized

≈ 1 reactie

Derden bepalen maar al te vaak mijn leven en geluk. Ik wil het niet en zal me er ook waarschijnlijk nooit bij neerleggen, maar toch is het zo. Dat is in ieder geval toch mijn realiteit. Het is die lelijke werkelijkheid waaraan ik haast dagelijks moet toegeven en dan heb ik het zelfs niet over die rotte MS van me. Mensen zijn immers veel erger dan een aandoening of zoals Sartre ooit zei/schreef: l’enfer, c’est les autres. De man had meer dan gelijk…

Ik weet dat ik veel en vaak klaag, zaag, zeur en mopper, maar deze keer is het meer dan terecht. Als slachtoffer van andermans tirannie kan ik immers niets doen en sta ik bijna letterlijk met m’n rug tegen de muur terwijl ik moet aanzien hoe onheil een plaats zoekt, afdwingt en ook krijgt in mijn pietluttig en extreem zielig leven. Iedereen heeft wel eens een slecht moment, maar echt, mijn hele leven lijkt wel een slechte droom. Meer nog, als er een hel zou zijn – een plaats die volgens mij en véél geleerde wetenschappers, niet kan bestaan tenzij onder de benaming die Sarte gebruikt – zit die in de nachtmerries in m’n hoofd en liggen alleen daar de blauwdrukken voor een onaangename plaats elders…

Lezers en volgers van mijn korte verhalen, blogs, columns en opmerkingen vragen echter meer uitleg. Hoewel ik dat eigenlijk niet hoef te geven, doe ik het toch in de hoop dat het oplucht of zo. Ik ben er zelfs vrij zeker van dat het in zekere zin de enorme last op m’n schouders lichter zal maken. Een gekwelde geest moet immers openbaar gemaakt worden alvorens het kan genezen…

Ouders van een vriendinnetje van me hebben onlangs besloten dat ik hun blonde, blauwogige dochter niet meer kan en mag zien, spreken, kussen en ‘liefhebben’. Ze beschouwen me immers als een ‘persona non grata’ die omwille van z’n exotische naam en afkomst, geen plaats verdient in hun blanke en bekrompen maatschappij. Niet alleen kennen ze me zelfs niet, vinden ze het niet belangrijk dat ik in hetzelfde dorpje ben geboren en opgegroeid als hen, maar hebben ze er blijkbaar geen enkel benul van dat het ondertussen 2015 is! Je zou denken dat zo’n achterlijke gedachte dan niet meer zou bestaan…

Trouwens, Jean-Paul Sartre kreeg ooit de Nobelprijs voor literatuur. Hij weigerde die in ontvangst te nemen. Het beste dat ik ooit (in het Frans) las van hem was ‘Les jeux sont faits’. Ik vond het zalig! Bijna zo zalig als die heerlijke plaats tussen de dijen van die lekkere dochter van die twee ouderwetse onmensen en geloof me, met haar vrij ik in zowat elke taal. Boosheid is energie, denk ik dan. En u?

Adil Fraihi

TOSHIBA - WIN_20150326_200933

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • januari 2020
  • november 2019
  • oktober 2019
  • mei 2019
  • december 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • april 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • november 2017
  • september 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • november 2014
  • oktober 2014
  • september 2014
  • juli 2014
  • juni 2014
  • mei 2014
  • april 2014
  • maart 2014
  • december 2013
  • november 2013
  • oktober 2013
  • september 2013

Categorieën

  • Uncategorized

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
  • Volg Volgend
    • Adil Fraihi
    • Doe mee met 1.820 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Adil Fraihi
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....