Ik ben me er niet alleen ten volle van bewust, maar begrijp ook dat het voortaan anders moet. Toch twijfel ik nog hoe ik dat moet doen. Aan de ene kant is het dus goed dat ik weet dat ik veel te weinig doe, maar moet ik nog veel te lang denken over wat ik dan juist meer moet doen en op welke manier en zo. Maar ik denk en dus ben ik en da’s toch al iets, vind ik…
Bovendien heb ik mezelf altijd gezien als een dieselmotor die eerst moet warm draaien alvorens uiteindelijk te presteren. Probleem is gewoon dat ik pas in vorm begin te geraken als anderen reeds de aankomst hebben bereikt. Ik ben dus niets meer dan een ‘looser’, maar je kan enkel spreken van verliezers als er ook winnaars zijn en omgekeerd. Daarom heb ik een plaats in de maatschappij die gerechtvaardigd is. Ik ben dus een leuke mens want ik denk én mijn aanwezigheid heeft dus ook zin, denk ik…
Omdat ik toch streef naar verandering (ik zou zo een wandelend reclamebord kunnen zijn voor N-VA.), ben ik vandaag toch wat gaan werken aan mijn modeproject: een modeshow in de grootste en meest bekende danstempel van het land: Carré in Willebroek. Rondbellen en –mailen over modellen, mooie kleren, fotoshoots en catwalks, je wordt er moe van, echt…
De datum staat al vast en ik heb een beeldmooie presentatrice (zowat de bekendste van Vlaanderen), (geklede) modellen en ontwerpers! Alle ingrediënten dus om me bezig te houden én ervoor te gaan zodat ik niet te lang hoef stil te staan bij mijn persoonlijk zwart gat dat nu waarschijnlijk achter me ligt, maar het is er nog, dat weet ik wel. Ik heb bovendien helemaal geen zin om daar terug in te glijden en opgeslorpt te worden. Het zou deze keer gewoon m’n dood betekenen…
Hoewel ik veel liever de dood zou ingejaagd worden door een blonde schone, weet ik dat de kans dat dit ooit zal gebeuren bijzonder klein is. Ik leg me bijgevolg neer bij de duisternis die me ongetwijfeld ooit weer zal omringen en uiteindelijk zal doodknijpen! Geen twijfel mogelijk dus, ik word zwaarmoedig, droevig en somber of is het eerder zielig en meelijwekkend?
Trouwens, Descartes draait zich nu waarschijnlijk om in z’n graf. Hij schreef immers ooit ‘ik denk, dus ik ben’, niet ‘ik denk dus ik was’!!! Weer een reden om me door dit rotte leven te wringen en sleuren ipv te kiezen voor een korte dood/pijn want ik denk (nog). En u?
Adil Fraihi
Adil Fraihi 